جاننۇر عالىمبەك قىزى
تۇنگە ارىز
ءۇمىتىم تىم نازىك قىل سىندى،
تامشىلار ءۇزىلىپ قىرشىلدى.
قاپ - قارا تۇنەككە قاماپ اپ،
كەتىردىڭ سابىرسىز تىنىشىمدى.
شەر تۇنعان جىر جازۋ ەرمەگىم،
باقىتتان ىشكەنىم كەرمەك ۋ.
جازىقسىز سوتتالىپ ساعىنىش،
تاماشا قيالدى تەرگەدىڭ.
جالىندىم سونشاما باق بەر دەپ،
كوز جاسىم ءبىر ساعان قاتتى ەرمەك.
تۇنگى ايتقان سىرىمدى ۇرلاپ الىپ،
كەتەسىڭ كۇندىزگە اشكەرەلەپ.
باسقاعا سىرىمدى بىلدىرمەي،
شابىتىم باق جورعا ءجۇر مىنبەي.
وتكەننىڭ ەلەسىن قايتالاپ،
قوياسىڭ كىرپىكتى ىلدىرمەي.
اۋىرمەن جانىمدى مەڭدەتىپ،
شاتتىقتى تىناسىڭ جەرلەتىپ.
شىرقىراپ جىلاعان سابي - مۇڭ،
كوز ىلمەي شىعامىن تەربەتىپ.
تامشى بوپ جاناردا تۇنىپ اپ،
جۇرەگىم شەر-مۇڭمەن جىلىناد.
ارمانعا ورالعان اقشا بۇلت،
كەتەدى كوز جاستان ىدىراپ.
كەستەلەدىم كەرىم كەشتى
مولدىرەگەن جانارىمدى توستاعان،
شارابىنا باسىتقى عىپ قوستى اعام.
مەنىڭ مۇڭىم قۇيىلعان سوڭ بوكالعا،
ىشپەڭىز دەپ قولىن ساتكە توسپاعام.
ۇرلاپ الىپ ايدان تامعان ءتۇن نۇرىن،
جانارىڭدا قۇبىلادى مىڭ جىرىم.
بوكالىڭنىڭ يىرىمىنە قۇلاعان،
قوسىپ ءىشتىڭ سىرعامنىڭ دا سىڭعىرىن.
ءوز قايعىڭدى ءوزىڭ ايتىپ تىستەندىڭ،
مىڭ بويالعان كوڭىلىمدى تۇستەدىڭ.
جۇرەگىمدى تۇسىنگەنىڭ شىن بولسا،
ساعىنىشىمدى قوسىپ نەگە ىشپەدىڭ؟
ەلەسىڭدى ۇمىتا الماي ساتكە مەن،
كەستەلەدىم كەرىم كەشتى حاتپەنەن.
سوڭعى رومكا ەرنەۋىندە ساعىنىش،
جەرگە ءتۇسىپ سىنىپ كەتتى اتتەگەن.
سودان قايتىپ مەندە ءوزىمدى قور ساناپ،
جۇرەگىمدى ءتىلىپ ءجۇرمىن بورشالاپ.
مەنىڭ ءۇنسىز ساعىنىشىم ەكەن عوي،
ەڭ سوڭعى رەت ىشىلمەگەن سول شاراپ.
قاباعىڭدا جۇدەۋ تارتقان سىز بارداي،
ەر ەكەنسىز جۇرەگى ھام ءسىز قانداي.
ءبىر تاۋىپشى التىن ولكە دەپ ەدى،
جاپىراقتار سيرەپ كەتتى كۇز بولماي.
ادامداردىڭ جەر كوتەرمەي كىناسىن،
جەل قۇشاقتاپ بەزىپ كەتتى قياسىن.
باتقان كۇننىڭ الاۋىنا اداسىپ،
سوقىر قۇستار تابا الماي ءجۇر ۇياسىن.
قاناتىندا شىرقىراعان بولمىستىڭ،
ءبىر باقىتىم ۋاتار دەپ تون ءپىشتىم.
جۇرەگىمە تيەر مە دەپ سالقىنى،
كولەڭكەسىن پانالايمىن سول قۇستىڭ.
كۇي-جايىن بىلگىڭىز بار ماۋسىمنىڭ،
ايتا المادىم ءبارىن سىزدەن جاسىردىم.
ورتەپ ەدى كەشە بىرەۋ جانىمدى،
بىلتەسىندە جانا-جانا تاۋسىلدىم.
حال سۇرادىڭ، جىلاپ ىشتەن كۇلدى ءوڭىم،
ىستىعىنا كۇيىپ ءجۇرمىن شىلدەنىڭ.
ساعىنىشتان سارعىش تارتقان نۇر ءوڭى،
ىزدەيىكشى مەزگىلدەردىڭ بىرگە ەمىن. تۇنگە ارىز
ءۇمىتىم تىم نازىك قىل سىندى،
تامشىلار ءۇزىلىپ قىرشىلدى.
قاپ-قارا تۇنەككە قاماپ اپ،
كەتىردىڭ سابىرسىز تىنىشىمدى.
شەر تۇنعان جىر جازۋ ەرمەگىم،
باقىتتان ىشكەنىم كەرمەك ۋ.
جازىقسىز سوتتالىپ ساعىنىش،
تاماشا قيالدى تەرگەدىڭ.
جالىندىم سونشاما باق بەر دەپ،
كوز جاسىم ءبىر ساعان قاتتى ەرمەك.
تۇنگى ايتقان سىرىمدى ۇرلاپ الىپ،
كەتەسىڭ كۇندىزگە اشكەرەلەپ.
باسقاعا سىرىمدى بىلدىرمەي،
شابىتىم باق جورعا ءجۇر مىنبەي.
وتكەننىڭ ەلەسىن قايتالاپ،
قوياسىڭ كىرپىكتى ىلدىرمەي.
اۋىرمەن جانىمدى مەڭدەتىپ،
شاتتىقتى تىناسىڭ جەرلەتىپ.
شىرقىراپ جىلاعان سابي - مۇڭ،
كوز ىلمەي شىعامىن تەربەتىپ.
تامشى بوپ جاناردا تۇنىپ اپ،
جۇرەگىم شەر-مۇڭمەن جىلىناد.
ارمانعا ورالعان اقشا بۇلت،
كەتەدى كوز جاستان ىدىراپ.
كەستەلەدىم كەرىم كەشتى
مولدىرەگەن جانارىمدى توستاعان،
شارابىنا باسىتقى عىپ قوستى اعام.
مەنىڭ مۇڭىم قۇيىلعان سوڭ بوكالعا،
ىشپەڭىز دەپ قولىن ساتكە توسپاعام.
ۇرلاپ الىپ ايدان تامعان ءتۇن نۇرىن،
جانارىڭدا قۇبىلادى مىڭ جىرىم.
بوكالىڭنىڭ يىرىمىنە قۇلاعان،
قوسىپ ءىشتىڭ سىرعامنىڭ دا سىڭعىرىن.
ءوز قايعىڭدى ءوزىڭ ايتىپ تىستەندىڭ،
مىڭ بويالعان كوڭىلىمدى تۇستەدىڭ.
جۇرەگىمدى تۇسىنگەنىڭ شىن بولسا،
ساعىنىشىمدى قوسىپ نەگە ىشپەدىڭ؟
ەلەسىڭدى ۇمىتا الماي ساتكە مەن،
كەستەلەدىم كەرىم كەشتى حاتپەنەن.
سوڭعى رومكا ەرنەۋىندە ساعىنىش،
جەرگە ءتۇسىپ سىنىپ كەتتى اتتەگەن.
سودان قايتىپ مەندە ءوزىمدى قور ساناپ،
جۇرەگىمدى ءتىلىپ ءجۇرمىن بورشالاپ.
مەنىڭ ءۇنسىز ساعىنىشىم ەكەن عوي،
ەڭ سوڭعى رەت ىشىلمەگەن سول شاراپ.
قاباعىڭدا جۇدەۋ تارتقان سىز بارداي،
ەر ەكەنسىز جۇرەگى ھام ءسىز قانداي.
ءبىر تاۋىپشى التىن ولكە دەپ ەدى،
جاپىراقتار سيرەپ كەتتى كۇز بولماي.
ادامداردىڭ جەر كوتەرمەي كىناسىن،
جەل قۇشاقتاپ بەزىپ كەتتى قياسىن.
باتقان كۇننىڭ الاۋىنا اداسىپ،
سوقىر قۇستار تابا الماي ءجۇر ۇياسىن.
قاناتىندا شىرقىراعان بولمىستىڭ،
ءبىر باقىتىم ۋاتار دەپ تون ءپىشتىم.
جۇرەگىمە تيەر مە دەپ سالقىنى،
كولەڭكەسىن پانالايمىن سول قۇستىڭ.
كۇي - جايىن بىلگىڭىز بار ماۋسىمنىڭ،
ايتا المادىم ءبارىن سىزدەن جاسىردىم.
ورتەپ ەدى كەشە بىرەۋ جانىمدى،
بىلتەسىندە جانا - جانا تاۋسىلدىم.
حال سۇرادىڭ، جىلاپ ىشتەن كۇلدى ءوڭىم،
ىستىعىنا كۇيىپ ءجۇرمىن شىلدەنىڭ.
ساعىنىشتان سارعىش تارتقان نۇر ءوڭى،
ىزدەيىكشى مەزگىلدەردىڭ بىرگە ەمىن.
رەداكتورى: گۇلنۇر جۇماش قىزى
تورابىمىزدان ماقالا كوشىرەتىن بولساڭىز ، توراپ اتىن بەرىپ قويۋدى ۇمىتپاڭىز، بولماسا زاڭدىق جاۋاپكەرلىگىن قۋزاستىرامىز.
مسالى: «تارباعاتاي اقپارات تورابىنان» الىندى