جەككي. فلامين ( ا ق ش )
قىزىم جەككي باستاۋىشتىڭ ەكىنشى جىلدىعىن وقيدى.
ءبىر كۇنى مۇعالىمى كري تەلوفون سوعىپ، مەكتەپكە كەلىپ كەتۋىمدى ۇقتىردى. بارعان سوڭ كري مۇعالىم قىزىم جەككيدىڭ تۋىلعاننان كەمىستەر قور قوعامى قورابىنان مەتال اقشا العانىن ءبىر ساباقتاسىنىڭ كورگەنىن ايتادى.
بۇرىن قىزىمنان الگى تۋىلعاننان كەمىستەر قور قوعامى قورابىنىڭ جۇلىن سۇر زاتىنىڭ قابىنۋى اۋرۋىنا ۇشىراعان بالالارعا كومەكتەسكىسى كەلەتىندەردىڭ ون تيىنداعان مەتال اقشالارىن سالۋىنا قولايلى بولۋى ءۇشىن ۇنەمى كري مۇعالىمنىڭ مىنبەسىنىڭ ۇستىندە تۇراتىنىن ەستىگەنمىن. جەككي دە مەنەن مايدا اقشا العان ءارى ءۇي جۇمىستارىنا كومەكتەسىپ تاپقان اقىسىن دا مەكتەپكە اپارعان بولاتىن، ونىسىن قوراپقا سالعانىن؛ وزدەرىنىڭ مەكتەپ باستىعى روزۆەلت تە وسى تۇردەگى ناۋقاسقا دۋشار بولعاندىعى سەبەپتى دوڭگەلەكتى ورىندىققا، كەيدە قوس تاياققا سۇيەنىپ جۇرەتىنىن ايتقان بولاتىن. قىزىم سول بالالارعا ەرەكشە جاناشىرلىق بىلدىرەتىن ءارى كومەكتەسكىسى كەلەتىن.
سونىمەن، تۇجىرىم جاساۋدان بۇرىن جەككيدەن سۇراۋدى ءجون كوردىم.
ساباقتان تۇسكەن سوڭ بالالاردىڭ بارلىعى كەتىپ، كلاستا مەن، كري مۇعالىم جانە جەككي ۇشەۋىمىز عانا قالدىق. جەككيدىڭ قارسىسىنا وتىردىم، ول ەكى اياعىن توقتاۋسىز ايقاستىرىپ، باسىن سالبىراتا، پارتاسىنىڭ بەتىنە قاراپ وتىر. نازارىن اقىرىن وزىمە اۋداردىم. باسىن كوتەرىپ، مەنىڭ كوزىمە قارادى. كىشكەنتاي قولدارىن قىسا ۇستادىم.
«كري مۇعالىمىڭ سەنىڭ تۋىلعاننان كەمىستەر قور قوعامى قورابىنا قولىڭدى سالعانىڭدى باسقالاردىڭ كورگەنىن ايتتى. سەنەن ءبىر-اق رەت سۇرايىن، سەندە ءبىر جولدا جاۋاپ بەر» دەدىم.
سودان: «جەككي، قوراپتىڭ ىشىنەن مەتەل اقشا الدىڭ با؟ » دەدىم.
«المادىم، شەشە! » دەدى جەككي دە ءارى-ءسارى بولماستان.
سول شاقتا جەككيدىڭ كىرشىكسىز جانارىنا قاراپ تۇرىپ، ونىڭ وتىرىك ايتپاعانىنا كامىل سەندىم. قولىنان جەتەكتەي، كري مۇعالىمنىڭ ساباق مىنبەسىنىڭ الدىنا كەلدىم.
كري مۇعالىمعا: « كري مۇعالىم، جەككي مەتال اقشالاردى المادى، مەنىڭ قىزىما سەنىڭىز، راقىمەت سىزگە! -دەپ ايتتىم دا باسىمدى ەڭكەيتە جەككيگە، - ەندى ءبىز بودىڭ دۇكەنىنە بارىپ بالمۇزداق الىپ جەيىك» دەدىم.
ءتورت جىلدان كەيىن جەككي باستاۋىش مەكتەپتى ءبىتىردى، ونىڭ كونە كىتاپتارىن جيىستىرىپ جۇرگەنىمدە، جازعان ءبىرقانشا ماقالاسى بار ءبىر داپتەردى بايقاپ قالدىم. ىشىندەگى بىرەۋىندە ءدال وسى ءىس جازىلىپتى.
ول بىلاي جازىپتى: « قولىمدى الگى قوراپقا راسىندا سالعان بولاتىنمىن، ءبىراق سول كەزدە ساۋساقتارىممەن قوراپتاعى مەتەل اقشالاردى سيپالاپ ساناپ كورمەكشى بولعان ەدىم. ساباقتاسىم ايتقانداي قوراپتاعى اقشانى الىپ جاتپاعان بولاتىنمىن، بىرەۋىن دە المادىم. الايدا، كري مۇعالىمگە وسىلاي ايتسام دا ول كىسى سەنبەي، شەشەمدى مەكتەپكە شاقىرىپ كەلدى. سول كەزدە بارلىعىنىڭ سەنبەگەنىنە قاتتى الاڭدادىم، نە ىستەرىمدى بىلمەدىم. تالەيىمە قاراي شەشەم ماعان سەندى، ول اق-قارانى ايىرماستان مەنى جازعىرا جونەلمەي، قايتا مەنى ەرتىپ بودىڭ دۇكەنىنەن بالمۇزداق الىپ بەردى. سول ۋاقىتتان باستاپ شەشەمنىڭ ماڭگى مەنىڭ مىزعىماس تىرەگىم ەكەنىن ءبىلدىم، ول مەنى ماڭگى قولدايدى، ال مەن دە ماڭگى ونى الدامايمىن... ماڭگى الدامايمىن...»
جازۋلار كوز الدىمدا بارعان سايىن بۋالدىرلانىپ بارا جاتتى، ازدان كەيىن ءبىر تامشى جاس داپتەردىڭ بەتىنە تىرس ەتىپ تامدى دا سيا ىزدەرىمەن توعىسىپ جايىلىپ كەتتى.
اۋدارعان-سەرىكبەك ۇسەنباي ۇلى
رەداكتورى : ءجازيرا قاجىكەن قىزى
تورابىمىزدان ماقالا كوشىرەتىن بولساڭىز ، توراپ اتىن بەرىپ قويۋدى ۇمىتپاڭىز، بولماسا زاڭدىق جاۋاپكەرلىگىن قۋزاستىرامىز.
مسالى: «تارباعاتاي اقپارات تورابىنان» الىندى.