ءبىر شاعىن قالادا ەكى كورشى ەرلى-زايىپتى بولىپتى. مىنا ءبىر جۇپ ەرلى-زايىپتى ۇنەمى رەنجىسىپ، وتباسىندا تىنىشتىق ورناماسا، ال انا ەكەۋى بال جالاسىپ، تاتۋ-ءتاتتى ءوتىپ جاتىپتى. ولاردىڭ بال جالاسقان ماحابباتىنا ءتانتى بولىپ مىنا ەكەۋى جۇرەدى. ءبىر كۇنى ايەلى كۇيەۋىنە: «سەن كورشىمىزدىڭ ۇيىنە ۇرلانىپ بارىپ كورىپ كەلشى، ولار نە ءۇشىن تىپ-تىنىش، بەرەكەلى وتەدى» دەيدى. سونىمەن كۇيەۋى كورشى ءۇيدىڭ ماڭىنا كەلىپ، اشىق تۇرعان تەرەزەنىڭ جانىنان باسپالايدى.
كورشىنىڭ ايەلى ءۇيىن جيناستىرىپ جاتىر ەكەن... ول قوناق بولمەدە وتە ساقتىقپەن ءبىر ادەمى قاشانى ءسۇرتىپ تۇرعان ەدى، كەنەت تەلەفون شىر ەتە قالعانى. كورشى ايەل دەرەۋ تەلەفون الماقشى بولىپ گۇل قاشانى ۇستەل ۇستىنە قويا سالادى دا جونەلەدى. سول كەزدە نارسە ىزدەپ قوناق بولمەگە شىققان كۇيەۋى ابايسىزدا گۇل قاشانى قاعىپ كەتەدى دە گۇل قاشا جەرگە ءتۇسىپ بىت-شىتى شىعادى. ەندى قىزىق كورەتىن بولدىم دەپ تەرەزە سىرتىندا سىعالاپ تۇرعان كورشىسى ءماز. الايدا، شالدىر ەتكەن داۋىستى ەستي سالا جەتىپ كەلگەن ايەلى كۇيەۋىنە كومەكتەسىپ، شاعىلعان گۇل قاشانى جيناسىپ جاتىپ، كۇرسىنە: «سۇيىكتىم، ءبارى مەنىڭ قاتەلىگىم، دۇرىس ءبىر جەرگە قويماپپىن عوي!» دەسە، كۇيەۋى: «جو، مەن ساسقالاقتاپ ءجۇرىپ، بايقاماي قاعىپ كەتتىم، بولدى باستان قۇلاق ساداقا، پالە-قالا وسىمەن كەتسىن... » دەگەنى. تەرەزە سىرتىنداعى كورشى بۇل جاعدايدى كورىپ، كوڭىلى كولدەي تولقىپ، ءزىلماۋىر اياعىن ساناپ باسىپ ۇيىنە بەتتەدى.
« سەن نە دەگەن ۇزاق ايلاندىڭ، نەلەردى كوردىڭ؟ » دەپ ايەلى ارەڭ ورالعان كۇيەۋىنەن باستىرمالاتا سۇراپ جاتىر. «ەشتەمە جوق، ولار اعاتتىق وتكىزگەندە اركىم ءوز باسىنان قاتەلىك ىزدەسە، ال ءبىز مۇنداي ىستە قاتەلىگىمىزگە سەبەپ-سالدار دايىنداپ اۋرە ەكەنبىز» دەدى كۇيەۋى.
اۋدارعان - ارداق مولداسادىق قىزى
رەداكتورى : جازيرا قاجىكەن قىزى
تورابىمىزدان ماقالا كوشىرەتىن بولساڭىز ، توراپ اتىن بەرىپ قويۋدى ۇمىتپاڭىز، بولماسا زاڭدىق جاۋاپكەرلىگىن قۋزاستىرامىز.
مسالى: «تارباعاتاي اقپارات تورابىنان» الىندى.