قىزعانىشتىڭ كوز جاسى

قۇندىز جۇبايەۆا   (قازاقستان)

سۇلباڭدى اراي كورسەتەر دەپ كەلەر كۇن،
جاستىعىما باس قويعان ءسات ەلىردىم.
اسپاندا ەمەس...
جەردەسىڭ عوي _
كورەرمىن...
كورە قالسام، نە دەرمىن؟!
بەرمەي قويدى ءوزىڭ جايلى ءتۇن دەرەك،
(بۇل جايدى دا بىلگەن ەك...)
سەنىڭ جولىڭ تىم بولەك،
مەنىڭ جولىم تىم بولەك.
ال، جەر مە؟
... جەر _ دوڭگەلەك.
قايتا اينالىپ جولىعىسىپ قالارمىز...
ءۇمىتىم-اي...
ۇيدەن سوسىن شىعامىن،
كىرپىگىمدى سۇرمەلەپ.
اي باقپاعان ەتى ءتىرى ەتەرگە ەپ،
بۇل قالادا تابان تىرەر مەكەن كوپ.
مەن اداسىپ جۇرەم ىلعي كوشەڭدە،
(... كوشەڭە وسى جەتەر جوق)
ءجۇرىپ كەلەم... وسى جولمەن وتەر دەپ،
«مەن جىندانعان ەكەم» دەپ.
كىم سەنەدى؟
كىم سەنسەدە بۇل كۇيگە...
كۇلەر بولساڭ سۇيگەن كەبىن سەن كيمە.
وكپەلەسىپ، تارقار ما ەدىك، شىركىن-اي!
«ساعىنساڭ دا كەلمە!» دەۋمەن،
«كەلمە ۇيگە!»
قالت-قۇلت ەتىپ قايتام جالعىز...
از عانا
اقىلىمدى ايداپ كەتىپ جەل كەيدە.
كەزدەسپەسەڭ، كەزدەسپەگىن، كوركەم جار،
كوكىرەگىمدە ورتەڭىم بار، سەرتىم بار.
بۇگىن سەنى كورە المادىم...
تاڭى اتسىن _
بۇل قالانى باسا قويماس ەرتەڭ قار.
وتپەي كەتكەن كۇنى سەنىڭ كوشەڭنەن،
ىزدەرىمدى وشىرگەندە ەسەر جەل،
سەرتىمدى بار جىلاي-جىلاي جەر تىڭدار.
          *   *   *
قىزعانىشتىڭ كوز جاسى مۇز سەكىلدى،
جاراقاتتاپ جۇرەدى جانىمدى كوپ،
جۇرەگىمدى ايازى قاريدى كەپ.
قورعاسىن-مۇڭ جانشىسا، كۇدىك-بەينە،
ءۇپ ەتەدى قاۋىرسىن _ داريعا ءۇمىت.
ءمولدىر مونشاق ءتىزۋشى ەم ول دا قالدى،
شاشىپ كەتتىم سەن كەلمەس جولعا ءبارىن.
قىزعانىشتىڭ كوز جاسى كەرمەك نەگە؟
ايعىز-ايعىز جۇزىمدە سور قالادى.

جانارىمدى بۇرعانمەن جەل وتىنە،
جاسىم كەپپەي اينالدىم كەلەكەگە.
قىزعانىش بار جەردە ىلعي ساعىنىش بار،
ساعىنباساڭ قىزعانىپ كەرەگى نە؟

ساعىنىپ ەم، ءبىر جاندى ءان بوپ كەلدى،
قىزعانىپ ەم، كەۋدەم ءورت...
قالدى وكپەدە.
ساعىنىشتىڭ كوز جاسى نەگە ءتاتتى؟
قىزعانىشتىڭ كوز جاسى كەرمەك نەگە؟


رەداكتورى: ارداق كامالقان قىزى
 
تورابىمىزدان ماقالا كوشىرەتىن بولساڭىز ، توراپ اتىن بەرىپ قويۋدى ۇمىتپاڭىز، بولماسا زاڭدىق جاۋاپكەرلىگىن قۋزاستىرامىز.
مسالى: «تارباعاتاي اقپارات تورابىنان» الىندى.