جاۋشيڭ
العاش پراكتيكاعا شىققان كەزىمدە، جاڭا نىسانمەن شۇعىلدانا قالدىم. ۋنيۆەرسيتەتتىڭ 4-جىلدىعىنىڭ وقۋ ماۋسىمى باستالعان، مەكتەپ شارۋاسى شاش-ەتەكتەن، كوڭىلىم جاي تاپپادى. ونىڭ ۇستىنە جاڭا نىسان جۇمىسى قوسىلىپ جۇرىسىمنەن جاڭىلا بەردىم.
بىرەر ماسەلەگە تاپ بولعانىمدا «الىس جول باسۋدان ەرىنبەي» ارالىعىمىزدى بىرنەشە ۇستەل ءبولىپ تۇرعان باستىعىما بارىپ، مالىمەت بەرەمىن. باستىعىم ءادىس-امال ۇيرەتەدى. مەن «تارپ-تۇرپ» باسىپ ورنىما قايتامىن. سالدەن كەيىن «تارپ-تۇرپ» باسىپ باستىعىمدى ىزدەيمىن... «تارپ-تۇرپ…» «تارپ-تۇرپ…» «تارپ-تۇرپ…»
باستىعىمنىڭ ءتوزىمى، اقىرى، مۇلدە تاۋسىلدى. مەنى «شاعىن قاراڭعى بولمەگە» سۇيرەپ كىرگىزىپ، سىر شەرتتى: «باياعىدا پراكتيكادا جۇرگەنىمدە، باستىعىم ماعان بىلاي دەدى: قىزمەتتە كۇماندى تۇيتكىلدەر كەزدەسسە بولعانى، اھ ۇرىپ ۋايىمعا سالىنباي، قايتا ونى شەشىم ەتۋدىڭ جولىن ىزدە. ماعان جۇمىستىڭ قيىندىعىن ايتىپ شاعىمدانا بەرگەنشە، ماسەلەنى ءبىر جاقتى ەتۋدىڭ ۇتىمدى ءتاسىلىن دە كورسەتە كەت. سوندا عانا كۇردەلى ماسەلەگە جولىققانىڭا سەنەمىن. سوندا عانا شىبىق تيمەستەن شىڭق ەتۋدەن ارىلىپ، قات-قابات قيىندىقتاردى جەڭۋدى ۇيرەنەسىڭ».
سول جولعى وقيعادان سوڭ، بىرەر جۇمىستى تىندىرۋدا كوڭىلىمە ولقى سوققان جوبالاردى قايىرا تۇرىپ، ءتىپتى دە كەمەلدى جوسپارلار جاساۋعا ۇمتىلدىم. كەمەلدى جوبا-جوسپارلار جاساي الماعان كۇندەدە ەشكىمگە شاعىنىپ مۇڭدانبادىم. بىرتىندەپ ماسەلەنى شەشۋدىڭ ءبىرقانشا جوسپار-جوبالارى تۋرالى وي جۇگىرتۋگە ادەتتەندىم. باستىعىممەن كەڭەسە وتىرىپ، مەنىڭ ويىمنىڭ باسەكەڭنىڭ ويىمەن قانداي پارقى بار ەكەنىن سالىستىردىم.
جارىم جىلدان سوڭ، جاڭا سەرىكتەستىككە بارىپ، قىزمەتكەر قابىلداۋ جازباشا ەمتيحانىنا قاتىناستىم. ەكى ساعات ۋاقىتتا ءۇش ءتۇرلى تالداۋ جاساۋ سۇراعىنا جاۋاپ بەرۋ قاجەت. ءار سۇراقتىڭ استىنا ەكى نە ودان دا كوپ ءتۇرلى جاۋاپ جازىپ شىقتىم. ۋاقىت جەتپەگەندىكتەن، ەمتيحان قاعازىنىڭ سوڭىنا تەلەفون ءنومىرىمدى قالدىرىپ، بىلاي دەدىم: «ۋاقىت شەكتى. جانە ءبىر ءتۇرلى جوبامەن تانىسقىلارىڭىز كەلسە، تەلەفون جالعاڭىزدار». ارينە، جوبا جايىندا تەلەفون سوققان ادام بولعان جوق. ەسەسىنە سەرىكتەستىككە جۇمىسقا قابىلداندىم.
ءبىر جىلدان سوڭ، پراكتيكانت وقۋشىلاردى جەتەكتەپ جۇمىس ىستەۋ بارىسىندا، بولىمسىز شارۋالار ءۇشىن تىنىم بەرمەي مازالايتىندار شىقتى. سونىمەن ءوزىم جاۋاپتى بولعان پراكتيكانتتى «شاعىن قاراڭعى بولمەگە» الىپ كىرىپ باياعىداعى كەشىرمەلەردى قۇلاعىنا قۇيدىم...
ءبىر دوسىم مەنىڭ باسقا قۇرداستارىمشا قاراداي نالىپ جۇرمەيتىنىمدى، ماسەلەگە جولىققاندا بايىپتاپ وي جۇگىرتەتىنىمدى ماقتادى. ءوزىمدى سىرتقى دۇنيەنىڭ ادىلەتسىزدىگى مەن ۇيلەسىمسىزدىگىنە نازار اۋدارمايتىن وزىمە ءتان شاعىن الەمدە جاساپ جاتقانداي سەزىنەمىن. پراكتيكانت شاقتا باسەكەڭنىڭ بەرگەن تاربيەسىن ەسىمە السام، سونداعى ايتىلعان سوزدەردىڭ الدەقاشان ارەكەت قىبلاناما اينالعانىن، قۇرعاق ءسوزدى دوعارىپ، مي جۇگىرتىپ ويلاناتىن، شىنايى جۇمىس ىستەيتىن ادامعا وزگەرگەنىمدى بايقادىم.
ءار جولى تىڭ ۇگىت مازمۇندارىن، جاڭا باياندامالاردى جازىپ بولعانىمدا نەمەسە جاڭا جوبا سىزبالارىن ازىرلەگەنىمدە، مۇنان باسقا قانداي ادىستەر بار، بۇدان دا جاقسى ىستەۋگە بولماس پا دەپ باس قاتىرامىن. سودان باستاپ، شاعىن قىزمەت مىندەتتەرىن دەربەس اتقارا الاتىن بولعانىمدا، ماسەلەگە جولىققاندا ونى شەشۋدىڭ جوباسى جايىندا ويلانعانىمدا، ماسەلەگە ۇقساماعان تۇرعىدان مي جۇمساۋدىڭ تابىسقا جەتەلەيتىنىن سەزىندىم.
اۋدارعان -
قۋات جۇماش ۇلى
رەداكتورى: ارداق كامالقان قىزى
تورابىمىزدان ماقالا كوشىرەتىن بولساڭىز ، توراپ اتىن بەرىپ قويۋدى ۇمىتپاڭىز، بولماسا زاڭدىق جاۋاپكەرلىگىن قۋزاستىرامىز.
مسالى: «تارباعاتاي اقپارات تورابىنان» الىندى.